Exchange life

Het is alweer een maandje geleden dat ik iets op mijn blog heb geschreven, dus het is weer tijd voor een nieuw artikel. Ik wil het deze keer over iets anders hebben dan mijn tripjes. Ik ben deze keer alleen naar Taipei geweest zal hier kort op het einde iets over vertellen als ik het niet vergeet.

HONG KONG
Ik begin eerst met een paar feitjes over mijn leven hier in Hong Kong. Om te beginnen met het studeren. Een van de redenen waarom het 1 maand duurde voor het volgende artikel is omdat ik het zelfs hier druk heb soms. Een van de oorzaken daarvan is de bell curve als puntensysteem. Dat betekent dat je punt relatief is aan de rest van de studenten, dit is een van de oorzaken dat vooral locals uit China maar ook wat Hongkongers om 5 uur ’s nachts nog in de bieb zitten als Emiel en ik terug komen van het stappen. Maar zelfs ik wordt er door gestimuleerd waardoor ik in het ritme ben geraakt om minstens tot 1 uur en soms zelfs 2 of 3 uur te studeren. ( Dit gaat dus over tijden in de nacht!) Een ander feit is dat bijna 1/10 van de Aziaten aan het slapen is in de bieb en ook daar heb ik dan maar mee ingestemd. Verder het koffiemachine bijna nooit en als er iets uit komt smaakt het naar slootwater. ( oprecht niemand heeft zulke slechte koffie gehad ) En de snack machine is elke nacht leeg op 1 rij na, want het keuzemenu werkt niet voor die rij.


Dat waren de basics over het studeren, dan kunnen we nu overgaan op het normale leven.
Je hoeft nooit bang te zijn dat een Hongkonger een klapdeur voor je open houdt, of aan de kant gaat als je op de stoep loopt. Als je naar de 7-eleven gaat en je met briefgeld betaald, dan wordt degene achter je al geholpen voordat je het 2de biljet hebt gegeven. En ik denk dat er teveel klanten zijn in Hong Kong, want je wordt vrijwel nooit aardig geholpen in wat duurdere winkels. In sommige winkels kunnen ze het, maar in de meeste voel ik me meer als een last dan een klant dus wordt er door ze niet veel verkocht aan mij. Een stukje cultuur wat ik hoorde is dat er 7 maaltijden worden gegeten als er iemand is gestorven, dus in sommige restaurants kun je nooit 7 maaltijden bestellen.
Dit klinkt allemaal best wel negatief denk ik, maar Hong Kong is denk ik wel een van de beste steden om in te wonen in Azië. Voordat ik hier heen ging hoorde ik veel verhalen over slechte hygiëne en cultuur, maar ik vind het hier reuze meevallen. In het begin zag ik nog wel eens een kakkerlak of slang in de gang, maar dat is nu ook alweer minsten 1-2 maand(en) geleden. Qua hygiëne in de keukens is het ook niet te slecht, want ik ben volgens mij nog geen 1 keer ziek geworden. De lucht kwaliteit is matig hier, maar iig vele male beter dan in Beijing. Je kunt hier alles krijgen, maar het grappige is dat veel ‘goedkope’ producten goedkoper zijn op ebay inc verzending naar Nederland. De Hongkongers zijn ook vele malen beter dan de locals a.k.a. potato heads, omdat ze betere hygiëne en omgangsnormen hebben.

ROOMMATE
Nu dan een klein stukje over mijn roommate.
Mijn roommate komt uit Kowloon, dat is een wijk in Hong Kong en is de beste roommate die ik me kon voorstellen en bij mij past. Zo begon het verhaal dat hij 2 weken te laat in de kamer kwam, omdat hij zelf niet wist dat hij een kamer had, maar na het zien van de rekening wist ie genoeg. Eenmaal aangekomen hier in mijn kamer, ging hij vervolgens zijn BlinkyBill (http://goo.gl/zYiju2) overtrek om zijn bed doen en had hij een hellokitty plastic tas bij. Een paar dagen later gingen we kaarten en kwam er een Hello Kitty kaarten stok te voorschijn, waarna ik vroeg of dat niet een beetje gay was. Maar het antwoord van Ben en zijn vriend was dat het toch schattig is. Daar hadden ze gelijk in, toen ik 6 was vond ik dat inderdaad schattig. Tijdens hetzelfde gesprek kwam naar voren dat hij nog nooit op stap was geweest ( leeftijd: 19) en vroeg hij of het stappen was zoals hij in een documentaire had gezien. De volgende vraag was of de meiden op je afkwamen, waarop ik antwoorden dat met mijn looks je veel moeite moet doen, maar dat ze van hem niet af te slaan zouden zijn. Ben kreeg ineens wel zin om op stap te gaan, maar er was nog 1 probleem: ‘I don’t drink beer’ “no problem you can order a coke” ‘But, isn’t that strange?’ “nope, we will accept it, and otherwise you will say that it’s a BaCo”. Hij was bang dat mensen hem uitlachten omdat hij een coke zou kopen. Nog een paar facts about Ben. Ben is de gekste Aziaat die je tegen kan komen, want hij studeert statistiek, maar hij houd niet van studeren. Hij studeert nooit meer dan 2 dagen voor een tentamen en stopt voor 12 uur met studeren. Hij zei zelfs tegen mij: “Don’t start too early with studying, because otherwise you already forgot it before the exams start” Hij is zelfs zo schattig ( ha Gayyyyy) dat hij een stuk taart voor me had gekocht voor mijn verjaardag en een Mao horloge had gekocht. Ik kon gelukkig ook kiezen uit een stok kaarten en zei dat, dat beter bij me pasten. Er is genoeg over hem te vertellen, echter zal ik hier maar alvast stoppen.

EXCHANGE
Dan als een-na-laatste vooral voor de mensen die nog op exchange willen gaan wat ervaring vanuit mezelf. Voordat ik op exchange ging had ik eigenlijk maar een paar doelen: Veel feesten, beetje cultuur leren kennen en wat van de wereld zien. Nu het semester er bijna op zit kan ik zeggen dat een exchange vele malen meer betekenis heeft dan alleen dat. Ik kan het op papier misschien niet goed uitleggen, maar probeer het toch een beetje.
De punten die ik net noemde zijn maar een klein deel namelijk. Gedurende mijn exchange ben ik zoveel mensen tegen gekomen uit verschillende culturen dat je veel meer over anderen leert dan ooit tevoren. Maar het belangrijkste is dat ik ook mezelf veel meer heb leren kennen. Andere mensen geven je complimenten en wijzen je op punten die misschien niet zo heel positief zijn, een enkele van die punten wist je wel maar ik denk dat ik het leven, maar ook mezelf veel meer ben gaan waarderen.
Een andere belangrijk punt is stappen vooruit nemen. Het gekke is dat het hier lijkt alsof ik hier op een andere planeet leef en het me niets uit maakt wat er fout kan gaan. Alles maar dan ook echt alles (geen drugs btw;) ) moet uit geprobeerd worden en daardoor zijn er niet veel kansen aan me voorbij gegaan. Ik heb bijvoorbeeld deelgenomen aan 2 starters weekenden voor ondernemers en een tripje Taiwan geboekt in het weekend voor 2 tentamens de dag erna. Vervolgens ben ik i.p.v. Chinees wat script taal gaan leren. Maar ook kleine dingen als verboden rooftops, private members clubs, flessen Johny Walker Platinum en CEO’s waren niet veilig.

TAIWAN
Als laatste dan nog even Taiwan: Ten eerste hulde voor Jochem Hujips waar Emiel en ik het weekend konden overnachten om er een mooi weekend van te maken. Het belangrijkste aan Taiwan zijn de prachtige dames die daar rond huppelen ( veruit het mooist natuurlijk schoon van Azië gok ik zo. ). We zijn daarom ook elke avond uit geweest onder begeleiding van Jochem en huisgenootje Eva wat resulteerde in voornamelijk 1 nooit te vergeten avond. Zo had ik wel is van omkoping gehoord, maar hier maakte we het in het echt mee. Een groep exchange studenten van mijn universiteit raakte in gevecht met wat Chinezen en moesten naar het ziekenhuis. Voordat ze de club verlieten werd ze 1500 USD in hun hand gedrukt en verteld dat alles goed kwam. De overige nachten sliepen ze in een luxe hotel met goed eten en werd de latere vlucht naar huis betaald. Eenmaal thuis aangekomen kreeg een van de jongens nog 13000 euro schade vergoeding van de Chinezen. De return on investment waren dus aan de hoge kant.
Hetzelfde weekend heb ik ook voor het eerst de kracht van de natuur onder een surfplank gevoeld en genoten van de natuurlijke waterkoker.

Dit was dan weer een van de laatste hoofdstukken. Ik hoop dat het weer lang genoeg is;)

Oogjes dicht en snaveltjes toe, slaap lekker!